MIG Tutorial
  • Άβαταρ μέλους
    JohnL
    Καθημερινά εδώ
    Καθημερινά εδώ
    Δημοσιεύσεις: 246
    Εγγραφή: Τρί 25 Νοέμ, 2008 12:33

    MIG Tutorial

    από JohnL » Δευ 14 Σεπ, 2009 11:20

    Εδώ θα γίνουν post τα μέρη του tutorial. Παρακαλώ για να διατηρηθεί σχετικά καθαρό το tutorial αν υπάρξουν ερωτήσεις, απορίες, αιτήματα ή διαφωνίες ας σταλούν με pm ή ας μπουν στο topic εκδήλωσης ενδιαφέροντος για το tutorial.

    Ευχαριστώ.
  • Άβαταρ μέλους
    JohnL
    Καθημερινά εδώ
    Καθημερινά εδώ
    Δημοσιεύσεις: 246
    Εγγραφή: Τρί 25 Νοέμ, 2008 12:33

    Mig, Tig ή Stick ?

    από JohnL » Δευ 14 Σεπ, 2009 13:01

    Αν και το συγκεκριμένο έχει απαντηθεί αρκετές φορές στα σχετικά βιβλία το αναφέρω για λόγους πληρότητας.

    Η ηλεκτροσυγκόλληση έχει ως στόχο την συγκόλληση δύο μετάλλων με μόνιμο τρόπο και με αντοχή κόλλησης μεγαλύτερη από τα ίδια τα μέταλλα που συγκολλούνται.

    Αυτό συμβαίνει με την θέρμανση και τήξη των μετάλλων στο σημείο που
    γίνεται η κόλληση και με την προσθήκη εκεί επιπλέον μετάλλου που συσσωματώνεται με τα δύο λιωμένα μέταλλα. Πρόκειται για μία λεπτή ισορροπία : πρέπει να δοθεί αρκετή θερμότητα ώστε η συσσωμάτωση να είναι πλήρης. Αν δοθεί λιγότερη απ' ότι χρειάζεται αυτό δεν θα συμβεί αλλά η αποτυχία της κόλλησης συνήθως ΔΕΝ θα είναι εμφανής στο μάτι.
    Αν δοθεί περισσότερη θα καταλήξουμε με σημαντική παραμόρφωση των μετάλλων ή με μία μεγαλοπρεπή τρύπα.

    Το όλο παιχνίδι παίζεται στο πόση ενέργεια δίνει κανείς στην κόλληση.
    Αυτό πρέπει να μάθουμε να ελέγχουμε την ώρα που γίνεται η κόλληση.

    Τα συστήματα ηλεκτροσυγκόλλησης που είναι διαδεδομένα και διαθέσιμα αυτή τη στιγμή είναι 3. Τα επίσημα ονόματά τους είναι :

    SMAW : Shielded Metal Arc Welding (Stick, η κλασική ηλεκτροσυγκόλληση)

    Ο χρήστης κατευθύνει ένα ηλεκτρόδιο, που γύρω γύρω έχει Flux, στο σημείο της κόλλησης. Το flux καίγεται και τα αέρια που βγαίνουν προστατεύουν την κόλληση σκεπάζοντας την με πάστα (slag) που πρέπει μετά να αφαιρεθεί.
    Απόθεση θερμότητας :
    μεγάλη έως υπερβολική ανάλογα με τον τύπο της μηχανής. Τα μέταλλα παραμορφώνονται περισσότερο με αυτή την τεχνική.
    Παράμετροι κόλλησης :
    Γωνίες ηλεκτροδίου, απόσταση σημείου καύσης από μέταλλο (μήκος σπινθήρα), ταχύτητα κίνησης, ταχύτητα εισροής ηλεκτροδίου.
    Μέταλλα : σίδερο, ανοξείδωτο, αλουμίνιο
    Απόβλητα : Slag, πολλές σπίθες που πετάγονται
    Ταχύτητα : μέτρια

    GMAW : Gas Metal Arc Welding (MIG)

    Ο χρήστης κατευθύνει ένα πιστόλι που βγάζει σύρμα (ηλεκτρόδιο) και το περιβάλλει με αέριο από εξωτερική πηγή που προστατεύει την κόλληση από οξείδωση.
    Απόθεση θερμότητας :
    μέτρια έως μεγάλη ανάλογα τις ρυθμίσεις. Τα μέταλλα παραμορφώνονται σχετικά με αυτή την τεχνική αλλά η παραμόρφωση μπορεί να ελεγχθεί.
    Παράμετροι κόλλησης :
    Γωνίες μπιστολιού, απόσταση μπιστολιού από μέταλλο (μήκος σύρματος εκτός μπιστολιού (stickout), ταχύτητα κίνησης.
    Μέταλλα : σίδερο, ανοξείδωτο, αλουμίνιο, τιτάνιο.
    Απόβλητα : περιορισμένες σπίθες.
    Ταχύτητα : γρήγορη

    GTAW : Gas Tungsten Arc Welding (TIG)

    Ο χρήστης κατευθύνει ένα πιστόλι που δημιουργεί τον σπινθήρα και τον περιβάλλει με αέριο από εξωτερική πηγή που προστατεύει την κόλληση από οξείδωση. Ο χρήστης προσθέτει με το άλλο χέρι ηλεκτρόδιο σε ράβδο που λιώνει και πραγματοποιεί την κόλληση.
    Απόθεση θερμότητας :
    μικρή έως μέτρια ανάλογα τις ρυθμίσεις. Τα μέταλλα παραμορφώνονται σχετικά με αυτή την τεχνική αλλά η παραμόρφωση μπορεί να ελεγχθεί.
    Παράμετροι κόλλησης :
    Γωνίες μπιστολιού, απόσταση μπιστολιού από μέταλλο, ταχύτητα κίνησης.
    Μέταλλα : όλα (AC μηχανή απαραίτητη για αλουμίνιο).
    Απόβλητα : τίποτα.
    Ταχύτητα : αργή


    Οι μηχανές που υπάρχουν για κάθε τύπο είναι πολλές και διάφορες στο τι κάνουν και στο πόσο κάνουν. Για τους περισσότερους μόνο οι μονοφασικές μηχανές είναι πρακτικά χρήσιμες.

    Αναφέρουμε παρακάτω τι υπάρχει :

    STICK

    Ηλεκτροκολλήσεις με μετασχηματιστή:
    Από 70Α ως 200+Α. Ανάλογα με την τιμή στα ίδια Ampere διαφέρουν στο σύστημα ψύξης και στα κυκλώματα αυτοπροστασίας. σχετικά ογκώδεις (ανάλογα με τα Ampere μεγαλώνει και ο μετασχηματιστής). Φτηνές σχετικά (από 50€), ρυθμίζονται με μεταφορά του πυρήνα του μετασχηματιστή και (οι φτηνές) μπορούν να καταστραφούν αν κολλήσει παρατεταμένα το ηλεκτρόδιο στο μέταλλο που κολλάμε. Είναι οι χειρότερες από θερμικής άποψης, τόσο για το ρεύμα που καίνε όσο και για το ποσό θερμότητας που ακουμπάνε στο μέταλλο που κολλάμε. Για τον λόγο αυτό είναι πολύ δύσκολο να κολλήσει κανείς μέταλλο 1.2mm και αδύνατο κάτω από 1mm.

    Ηλεκτροκολλήσεις inverter:
    Από 100 έως 240Α σε μονοφασικές. Πολύ μικρού μεγέθους. Το ρεύμα ρυθμίζεται με ποτενσιόμετρο και για αυτό είναι δυνατόν να κολλήσει κανείς μέχρι και 0.8mm με την σχετική εξάσκηση. Από κατασκευής δεν βραχυκυκλώνουν (το ρεύμα περιορίζεται ηλεκτρονικά) και έχουν καλή αυτοπροστασία. Είναι ευκολότερο να ξεκινήσει κανείς τον σπινθήρα από τις κλασσικές. ΟΛΕΣ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΕ TIG. Πανάκριβες, ξεκινούν από 250€.

    MIG

    Gasless:
    πολύ μικρές μηχανές (μέχρι 120Α) που δεν έχουν πρόβλεψη για αέριο αλλά είναι μόνο για σύρμα με flux στο κέντρο. Ουσιαστικά πρόκειται για stick αλλά αντί για ηλεκτρόδιο έχει σύρμα. Η μικρή απόδοση σε A η σχετικά υψηλή τιμή και το πολύ ακριβό σύρμα καθιστούν αναπόφευκτη την παρακάτω συμβουλή :
    ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ ΤΙΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ

    Gas - Fixed Ratings:
    Είναι οι μηχανές στις οποίες ρυθμίζεται η ταχύτητα του σύρματος με ποτενσιόμετρο αλλά οι ρυθμίσεις για το βολτάζ είναι με περιστροφικό διακόπτη σε κάποιες συγκεκριμένες θέσεις (από 2 έως 5 ανάλογα με την μηχανή). ΠΡΟΣΟΧΗ οι μηχανές MIG είναι σταθερού βολτάζ και όχι σταθερού ρεύματος όπως οι stick και οι TIG. Σε αυτές τις μηχανές που συζητάμε ρυθμίζετε τα volt. H μηχανή δίνει ampere όσα χρειάζεται για να διατηρηθεί ο σπινθήρας με τα συγκεκριμένα volt μέχρι ένα όριο. Για παράδειγμα η δικιά μου μηχανή στην θέση 4 (από 5 δυνατές επιλογές) δίνει 21V με μέγιστο τα 130Α παρόλο που το μέγιστο της μηχανής είναι 170Α. Τα 170Α είναι διαθέσιμα μόνο στην θέση 5. Για τους παραπάνω λόγους στις χαμηλές θέσεις μπορεί να γίνει κόλληση μέχρι και 0.6mm με την ανάλογη εξάσκηση βέβαια. Πάρα πολύ ακριβές (από 450€) και με μεγαλύτερο κόστος χρήσης γιατί έχει και αέριο (25€ το γέμισμα για μικρές φιάλες).
    Υπάρχουν και με φιάλες μιας χρήσης αλλά καλύτερα να τις αποφύγετε. Η φιάλη μιας χρήσης είναι στα 25€, όσο το γέμισμα μιας πολλών χρήσεων,
    αλλά χωράει το ένα δέκατο από αυτήν. Καλύτερα να πληρώσετε μία φορά τα 100€ για την αγορά της μπουκάλας πολλών χρήσεων.

    Gas - infinite ratings:
    Είναι ίδιες με τις παραπάνω με την διαφορά ότι ρυθμίζεται ακριβώς το voltage με ποτενσιόμετρο. Συνήθως καλύτερης ποιότητας (αρκετά) από τις προηγούμενες και με καλύτερα ή/και διπλά ράουλα για το σύρμα. Δίνουν μέχρι και το μέγιστο ρεύμα σε κάθε ρύθμιση voltage, άρα και περισσότερες δυνατότητες για κόλληση ιδιαίτερα στον πρωτάρη. Οι πολύ ακριβές προσφέρουν και ποτενσιόμετρο περιορισμού ρεύματος η ακόμα και αυτόματες ρυθμίσεις βολτάζ και ταχύτητας σύρματος με προγραμματισμό μετάλλου/πάχους/αερίου . Με αυτές τις μηχανές μπορεί κανείς να κολλήσει πολύ λεπτή λαμαρίνα (0.3mm). Οι τιμές είναι στρατοσφαιρικές από 1500€ (2000+€ για αυτές με τον περιοριστή ή/και τα ηλεκτρονικά)

    TIG

    Scratch start :
    Ουσιαστικά είναι ίδιες με τις κλασσικές ή τις inverter stick με την προσθήκη ενός κιτ για TIG. Για να ξεκινήσει η κόλληση πρέπει να ακουμπήσετε το ηλεκτρόδιο στο μέταλλο κάτι που επηρεάζει την κόλληση και φθείρει και το ηλεκτρόδιο. Κάποιες έχουν και AC για αλουμίνιο. Τιμές από 450€.

    HF start / Lift start:
    Ίδιες με τις παραπάνω με την διαφορά ότι η εκκίνηση γίνεται με υψηλή συχνότητα χωρίς να ακουμπήσει πάνω στο μέταλλο το ηλεκτρόδιο ή στην χειρότερη με ακούμπημα σε χαμηλή τάση και μηδενικό ρεύμα και έναρξη του σπινθήρα μόλις σηκώσουμε το ηλεκτρόδιο. Αυτές οι μηχανές έχουν φτιαχτεί εξαρχής για TIG και είναι καλύτερες από τις προηγούμενες. Οι τιμές ξεκινούν από 450€ και όσο ανεβαίνουν προστίθενται δυνατότητες preflow του αερίου (άχρηστο), post flow του αερίου (δεν κολλάς χωρίς αυτό), foot pedal (πολύ χρήσιμο αλλά όχι απαραίτητο) και AC που σημαίνει ότι μπορείτε να κολλήσετε και αλουμίνιο.

    Pulsed:
    Πρόκειται για πλήρως ηλεκτρονικές μηχανές που μεταβάλλουν την κυματομορφή εξόδου με τόσους τρόπους που μπορεί να κολληθεί οτιδήποτε με οποιοδήποτε τρόπο. Οι τιμές είναι αλλού (4000€+) και ενώ είναι ωραίο gadget δεν έχει κανένα νόημα παρά μόνο για τους τελειωμένους επαγγελματίες που κάνουν certified structural εργασίες.



    {ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ}
    Τελευταία επεξεργασία από το μέλος JohnL την Τετ 16 Σεπ, 2009 00:53, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
  • Άβαταρ μέλους
    JohnL
    Καθημερινά εδώ
    Καθημερινά εδώ
    Δημοσιεύσεις: 246
    Εγγραφή: Τρί 25 Νοέμ, 2008 12:33

    Mig, Tig ή Stick ? (συνέχεια)

    από JohnL » Τρί 15 Σεπ, 2009 23:57

    Στην πραγματικότητα η εργασίες κατασκευής ενός πλαισίου (και γενικότερα ενός αυτοκινήτου) μπορούν να γίνουν από όλες τις ηλεκτροσυγκολλήσεις που περιγράψαμε. Το ζήτημα είναι όμως ότι κάθε τεχνική έχει τα υπέρ και τα κατά της.

    Ας δούμε τι ακριβώς:

    Stick :
    + κανονίζεις ακριβώς πόση κόλληση θα πάει και που (μόνο για ηλεκτρόδια 6011 γιατί με όλα τα υπόλοιπα βλέπεις την λιωμένη πάστα και όχι το μέταλλο)
    + μπορεί να κολλήσει σε πολύ περιορισμένους χώρους γιατί το ηλεκτρόδιο χωράει παντού (δοκιμάστε να κολλήσετε με MIG 60 μοίρες κλίση τετράγωνο και θα καταλάβετε γιατί είναι πολύ σημαντικό αυτό)
    + Φτηνή απόκτηση και ηλεκτρόδια
    + κολλάει ανοξείδωτα, αλουμίνιο (με διάφορους περιορισμούς)
    + κολλάει ποιό εύκολα σε σκουριές βρωμιά κλπ (ειδικά με 6011)
    - ανοίγεις τρύπα για πλάκα ειδικά με τις φτηνές συσκευές με μετασχηματιστή
    - πρέπει να ελέγχεις περισσότερες παραμέτρους από τις άλλες
    - πολύ μεγάλη θέρμανση των μετάλλων με σημαντικές παραμορφώσεις
    - δεν βλέπεις τι κολλάς (6013 7018 κλπ ηλεκτρόδια) αλλά την λιωμένη πάστα (slag)
    - Scratch start που δεν είναι πάντα εύκολο όταν κολλάς μικρών διαστάσεων μέταλλα
    - τα ηλεκτρόδια τελειώνουν πάντα την λάθος στιγμή στην μέση της κόλλησης :D

    MIG
    + εύκολη να ξεκινήσεις να μαθαίνεις
    + το ηλεκτρόδιο δεν τελειώνει ποτέ (που λέει ο λόγος)
    + μπορείς να δεις ακριβώς τι και πως κολλάς (αν και στραβολαιμιάζεις)
    + ταχύτητα κόλλησης
    + μέτρια προς χαμηλή απόθεση θερμότητας με ελέγξιμες παραμορφώσεις
    + φτηνά ηλεκτρόδια (φτηνότερα από stick)
    + κολλάει αλουμίνιο, ανοξείδωτα, τιτάνιο (με περιορισμούς)
    + σχετική αντοχή σε σκουριά μπογιές κλπ όταν κολλάς με σύρμα S6
    - ακριβή να την αποκτήσεις
    - δύσκολη να την ρυθμίσεις (δύο μεταβλητές αντί για μία : βολτάζ ταχύτητα σύρματος)
    - 25 - 45 Ευρώ κάθε τόσο για αέριο
    - διαφορετικά αέρια για κάθε κόλληση : CO2 ή Corgon ή C25 για σίδερο, TriMix για ανοξείδωτα σκέτο Argon για αλουμίνιο. Άρα πιθανώς και δεύτερη μπουκάλα άρα περισσότερα χρήματα
    - όταν και όσο πατάς το κουμπί το σύρμα θα βγαίνει, είσαι - δεν είσαι έτοιμος, θέλεις - δεν θέλεις. Εύκολο να κάνεις χάλια μια φαινομενικά εύκολη κόλληση αν δεν προσέξεις. (σε Stick και TIG ελέγχεις εσύ πόσο μέταλλο βάζεις)
    - Όταν φυσάει δεν κολλάει! Η παραμικρή αεροροή είναι ικανή να πάρει το αέριο από την κόλληση και να σας την αχρηστεύσει. Κόλληση σε εξωτερικούς χώρους με προσοχή λοιπόν. (με flux cored wire δεν υπάρχει αυτό το πρόβλημα)

    TIG

    + Άνεση (συνήθως κολλάς καθιστός και βλέπεις άνετα τα πάντα)
    + Πλήρης έλεγχος του τι συμβαίνει
    + Αρτιότερες και ομορφότερες κολλήσεις
    + Ότι μέταλλο υπάρχει κολλάει με TIG (σίδερο, ανοξείδωτο, αλουμίνιο, χαλκός, μπρούτζος, ασήμι, χρυσάφι, τιτάνιο κλπ κλπ)
    + Με ένα αέριο κολλάς τα πάντα. Argon
    + σχεδόν μηδενική παραμόρφωση (αρκεί να ξέρεις τι κάνεις γιατί αν κολλήσεις κρύα η κόλληση δεν θα αντέχει ούτε φτέρνισμα)
    - ακριβή απόκτηση και ράβδοι συγκόλησης
    - πολύ δύσκολη να την μάθεις σωστά, πολύ εύκολη να την μάθεις λάθος
    - μέχρι να μάθεις θα ξοδέψεις μια περιουσία σε ηλεκτρόδια γιατί αν ακουμπήσεις το ηλεκτρόδιο σε μέταλλο ή το παραζεστάνεις θέλει τρόχισμα από την αρχή και σε λίγο έχεις φάει όλη τη δεκάδα
    - τα μέταλλα πρέπει να είναι κατακάθαρα αν δεν θες να έχεις παρατράγουδα
    - πολύ αργή
    - μερικά ηλεκτρόδια είναι ραδιενεργά (χωρίς πλάκα, προτιμήστε με λανθάνιο αντί για θόριο)

    Συμπέρασμα :

    ελλείψει χρημάτων (αλλά με πολλή περισσότερη προσπάθεια): Stick
    για την ποιό εύκολη και γρήγορη δουλειά: MIG
    για τελειότητα (αλλά σε πολύ περισσότερο χρόνο): TIG

    Παρόλο που αυτή η διεργασία δίνει τον λιγότερο έλεγχο στην κόλληση από τις άλλες δύο για λόγους ευκολίας και ταχύτητας το σύνολο σχεδόν των βιβλίων επιλέγει MIG. Έτσι θα προχωρήσουμε και εμείς (είπαμε MIG tutorial) ευχόμενοι αυτά που θα πούμε να βοηθήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο.
    Τελευταία επεξεργασία από το μέλος JohnL την Τετ 16 Σεπ, 2009 01:00, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
  • Άβαταρ μέλους
    JohnL
    Καθημερινά εδώ
    Καθημερινά εδώ
    Δημοσιεύσεις: 246
    Εγγραφή: Τρί 25 Νοέμ, 2008 12:33

    Πρόγραμμα Tutorial

    από JohnL » Τετ 16 Σεπ, 2009 00:39

    Ακολουθεί το πρόγραμμα που θα ακολουθήσουμε:

    - Εισαγωγή στα είδη κολλήσεων και προετοιμασία μετάλλων γενικώς

    - Setup της μηχανής, αέρια και τύποι MIG process.

    - Weld Bead
    Προετοιμασία
    Γωνίες πιστολιού
    Κόλληση
    Αποτέλεσμα
    Λάθη
    Penetration

    - Lap Joint
    Προετοιμασία
    Γωνίες πιστολιού
    Κόλληση
    Αποτέλεσμα
    Λάθη
    Penetration

    - Corner Joint
    Προετοιμασία
    Γωνίες πιστολιού
    Κόλληση
    Αποτέλεσμα
    Λάθη
    Penetration

    - T Joint
    Προετοιμασία
    Γωνίες πιστολιού
    Κόλληση
    Αποτέλεσμα
    Λάθη
    Penetration

    - Butt Joint
    Προετοιμασία
    Γωνίες πιστολιού
    Κόλληση
    Αποτέλεσμα
    Λάθη
    Penetration

    - Stud Joint
    Προετοιμασία
    Γωνίες πιστολιού
    Κόλληση
    Αποτέλεσμα
    Λάθη
    Penetration

    - Κόλληση σε μη οριζόντιες θέσεις.

    - Οπτική επιθεώρηση κολλήσεων

    - Tests μέχρι καταστροφής και ανάλυση λαθών σε κολλήσεις

    - Project: Μάτιση Σωλήνας
    Αναγνώριση κολλήσεων που πρέπει να γίνουν
    Προγραμματισμός για μικρότερη παραμόρφωση
    Tacking
    Κολλήσεις

    - Project: Στηρίγματα αυτοκινήτου
    Αναγνώριση κολλήσεων που πρέπει να γίνουν
    Προγραμματισμός για μικρότερη παραμόρφωση
    Tacking
    Κολλήσεις
  • Άβαταρ μέλους
    JohnL
    Καθημερινά εδώ
    Καθημερινά εδώ
    Δημοσιεύσεις: 246
    Εγγραφή: Τρί 25 Νοέμ, 2008 12:33

    Εισαγωγή στα είδη κολλήσεων και προετοιμασία μετάλλων.

    από JohnL » Δευ 21 Σεπ, 2009 00:05

    Όλες οι κολλήσεις που αντιμετωπίζουμε σε οποιοδήποτε project χωρίζονται σε δύο είδη (με αρκετές παραλλαγές βέβαια).

    Ουσιαστικά ή πρόκειται για butt joint ή για fillet.
    1493907861_tubestransition.jpg τα υπόλοιπα είδη (lap, corner, T και stud) ουσιαστικά είναι παραλλαγές από fillet. Lap joint είναι αυτό που φαίνεται στο παραπάνω σχήμα ως παράδειγμα του fillet. To weld bead δεν είναι κόλληση αλλά θα το χρησιμοποιήσουμε για να καταλάβουμε αρκετά πράγματα και να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα από αυτό. Ουσιαστικά είναι η εκπαιδευτική διαδικασία του να κάνει κάποιος μία γραμμή κόλλησης σε μία μεταλλική επιφάνεια.

    Όταν λέμε t-joint εννοούμε αυτό :
    1493907836_t-joint.gif
    (1.06 KiB) Μεταφορτώθηκε 2021 φορές
    Ενώ όταν λέμε corner joint εννοούμε αυτό :
    1493907808_2types.gif
    (1.88 KiB) Μεταφορτώθηκε 1939 φορές
    Το stud joint είναι κάτι σαν αυτό που λέμε ηλεκτροπόντα αλλά γίνεται
    με ηλεκτροκόλληση. Είναι χρονοβόρα διαδικασία αλλά εξαιρετικά χρήσιμη σε ορισμένες περιπτώσεις. Τρυπάμε το ένα μέταλλο, το εφαρμόζουμε πάνω στο άλλο και κολλάμε εσωτερικά την τρύπα που κάναμε με το από κάτω μέταλλο. Μια απεικόνιση είναι η εξής (την έφτιαξα σε cad για να είναι πιο ευκρινής, το κόκκινο είναι η κόλληση) :
    1493907769_studjoint.jpg Τα παραπάνω έχουν μεγάλη σημασία γιατί ότι και να αντιμετωπίσουμε πρόκειται για εφαρμογή των παραπάνω. Ένα project πραγματοποιείται μία κόλληση τη φορά. Άρα για κάθε κόλληση προετοιμαζόμαστε και εκτελούμε αυτό που έχουμε να κάνουμε. Ακόμα και περίπλοκες φαινομενικά κολλήσεις είναι εφαρμογή των παραπάνω. Ας δούμε ένα παράδειγμα.
    Κόλληση σε 90 μοίρες δύο στρογγυλών στραντζαριστών :
    1493907748_draw.gif
    (2.36 KiB) Μεταφορτώθηκε 1945 φορές
    Παρατηρούμε ότι ουσιαστικά είναι μία σύνθετη κόλληση με 2 t-joints και 2 butt joints που μεταβάλλονται το ένα στο άλλο. Αυτή η σκέψη μας δίνει νοητά την πορεία που πρέπει να ακολουθήσει το χέρι μας όπως θα δούμε αργότερα. Μάλιστα είναι μάλλον απίθανο να εκτελέσουμε αυτή την κόλληση με τη μία. Το λογικό (για διάφορους λόγους) είναι να εκτελέσουμε τα τέσσερα κομμάτια της ξεχωριστά όπως θα δούμε και παρακάτω.

    Άρα αν μάθουμε να κάνουμε πολύ καλά τα συγκεκριμένα είδη κολλήσεων δεν θα έχουμε κανένα πρόβλημα να κολλήσουμε οτιδήποτε, αρκεί να θυμόμαστε τον χρυσό κανόνα:

    Αν μία κόλληση δεν γίνει σωστή για οποιοδήποτε λόγο ΔΕΝ διορθώνουμε ΠΟΤΕ επάνω της. Τροχίζουμε τα σίδερα και αρχίζουμε από την αρχή.
    (αργότερα θα δούμε αναλυτικά με φωτογραφίες γιατί)

    Θα αναφερθούμε λίγο σε δύο ζητήματα που θα μας απασχολήσουν στις κολλήσεις που θα κάνουμε:

    Τις παραμορφώσεις και το τράβηγμα.

    Παραμόρφωση μετάλλων συμβαίνει όταν το μέταλλο δεχτεί τέτοια ποσά θερμότητας που αλλοιώνεται το σχήμα του. Για παράδειγμα όταν μία λαμαρίνα κάνει κοιλιά ή τρύπα από κάποια κόλληση. Αυτό πρέπει να το αποφύγουμε πάση θυσία. Έχει να κάνει με τον τρόπο που κολλάμε και με τον τύπο κόλλησης. Η MIG μας βοηθά πολύ σε αυτό το θέμα και με λίγη προσοχή στο τι κάνουμε θα είμαστε μια χαρά.

    Τράβηγμα είναι η κατάσταση κατά την οποία κολλήσεις που είναι μία χαρά
    στραβώνουν όταν κρυώσουν. Πχ :
    1493907740_cornerjoint.gif
    (1.15 KiB) Μεταφορτώθηκε 1874 φορές
    Αυτό συμβαίνει γιατί όταν γίνεται η κόλληση το ηλεκτρόδιο είναι σε πολύ μεγάλη διαστολή λόγω θερμοκρασίας. Μετά την συσσωμάτωσή του με τα μέταλλα που κολλάμε αρχίζει να κρυώνει οπότε συστέλλεται. Το αποτέλεσμα είναι το παραπάνω. Υπάρχει τρόπος να αποφευχθεί αυτό σχεδόν σε όλες τις κολλήσεις. Παίζει ρόλο πώς βάζουμε tacks αλλά και πώς εκτελούμε τις κολλήσεις. Θα συζητήσουμε διεξοδικότερα σε κάθε τύπο κόλλησης για αυτά.

    {συνεχίζεται}
  • Άβαταρ μέλους
    JohnL
    Καθημερινά εδώ
    Καθημερινά εδώ
    Δημοσιεύσεις: 246
    Εγγραφή: Τρί 25 Νοέμ, 2008 12:33

    Προετοιμασία Γενικώς - Προετοιμασία Μετάλλων - Άλλα εργαλεία

    από JohnL » Κυρ 25 Οκτ, 2009 13:39

    Κατ' αρχήν πρέπει να τονίσουμε πως ότι λέμε είναι για να γίνει σωστή δουλειά με ασφάλεια.
    Σίγουρα κάποιοι θα πουν ότι είναι περιττή βαβούρα αυτά που θα αναφέρουμε σε αυτό το κομμάτι. Η εικόνα κάποιου που κολλάει χωρίς καμία προστασία πέραν μιας μάσκας χειρός είναι ο κανόνας στην χώρα μας ακόμα και στους επαγγελματίες.

    Ταυτόχρονα όμως είναι και τραγικά ηλίθιο να κάνει κανείς κάτι τέτοιο ...

    Προετοιμασία Γενικώς & Προστασία.

    Τα παρακάτω αποτελούν όχι απλά κανόνες ΑΛΛΑ ΝΟΜΟΥΣ για την ασφάλειά μας. Αν δεν τους ακολουθείτε είναι δικό σας θέμα και δικό σας το ρίσκο, αλλά προσωπικά θεωρώ την επιλογή αυτή ΗΛΙΘΙΑ.

    Απαγορεύεται να κολλάμε αν δεν είμαστε καλυμμένοι ΠΛΗΡΩΣ σε όλο το σώμα και τα άκρα μας.

    Το φως που εκπέμπεται κατά την ηλεκτροκόλληση περιέχει ακτινοβολίες UVA / UVB οι οποίες είναι καρκινογόνες, ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ από ένα σολάριουμ. Το κάψιμο από την ηλεκτροκόλληση στο δέρμα είναι σε βλάβη ότι χειρότερο μπορείτε να του κάνετε. ΜΗΝ ΡΙΣΚΑΡΕΤΕ. Αφήστε που κάποιοι λένε ότι επηρεάζεται και το γενετικό σύστημα του άνδρα από αυτές τις ακτινοβολίες, αν και δεν έχω βρει στοιχεία για κάτι τέτοιο. Δερμάτινη χοντρή φόρμα ηλεκτροσυγκολλητή είναι must ή στην χειρότερη βαμβακερή ολόσωμη, όχι με τιράντες, χοντρή φόρμα εργασίας.

    Πάντα φοράμε χοντρά, πυρίμαχα γάντια ηλεκτροσυγκόλλησης

    Ποτέ από τα απλά γάντια εργασίας που πουλάνε με 1-2 ευρώ το ζευγάρι. Δεν προστατεύουν ούτε από ακτινοβολία ούτε από τα λιωμένα σίδερα που πετάγονται. ΟΥΤΕ λεπτά δερμάτινα/υφασμάτινα γάντια κάνουν για τους ίδιους λόγους, ούτε καν αυτά που είναι για TIG. Αυτά είναι πολύ λεπτά γιατί το TIG χρειάζεται λεπτούς χειρισμούς και ταυτόχρονα στο TIG δεν πετάγονται καθόλου σπίθες /μέταλλα κλπ. Όταν λέμε γάντια εννοούμε αυτό :
    1493907867_badjoint.jpg Τα γάντια που βλέπετε δεν τα χρησιμοποιώ πλέον. Τα έχω αποσύρει, και ως φόρο τιμής και λόγω καταστρφής, από την μέρα που έσωσαν τα δάχτυλά μου. Τρύπαγα στο καινούριο κολονάτο τρυπάνι μου στην μικρότερη ταχύτητα (= μεγαλύτερη ροπή) 10mm μεταλλική πλάκα την οποία κράταγα στα χέρια μου (= βλακεία). Κάποια στιγμή έπιασε το τρυπάνι και παρέσυρε την πλάκα και το χέρι μου, το οποίο σφηνώθηκε ανάμεσα στο μέταλλο που τρύπαγα και την μεταλλική τράπεζα του τρυπανιού. Γενικά αντέχω τον πόνο, αλλά εκείνη την στιγμή ούρλιαξα. Με το άλλο χέρι έκλεισα αμέσως το τρυπάνι και με κόπο ξεσφήνωσα το χέρι μου. Το γάντι κομματιάστηκε το χέρι μου όχι. Εκτός από τον στιγμιαίο πόνο δεν έπαθε τίποτα άλλο. Συμπέρασμα : από τότε σε ΟΤΙ κανω φοράω χοντρά γάντια.

    Πάντα φοράμε χοντρές μπότες εργασίας με μέταλλο μπροστά

    Υπάρχουν δύο τρόποι να συνειδητοποιήσετε την χρησιμότητά τους. Ο ένας είναι να τις φοράτε όταν θα πέσει στα πόδια σας μια γεμάτη μπουκάλα Corgon και ο άλλος να μην τις φοράτε στην ίδια περίπτωση. Επίσης σας γλιτώνουν από τον χορό της φωτιάς, αυτό που συμβαίνει δηλαδή όταν μια σπίθα από την ηλεκτροκόλληση μπει σε ένα κοινό παπούτσι (συνήθως τρυπώντας το) και βάλει φωτιά στην κάλτσα και το πόδι σας. Είμαι στο δεύτερο ζευγάρι αφού το πρώτο σκίστηκε από σπασμένο δίσκο κοπής μετάλλων. Το πόδι μου δεν έπαθε τίποτα όμως.

    Πάντα χρησιμοποιούμε FULL FACE ηλεκτρονική μάσκα ηλεκτροσυγκόλλησης

    Μάλιστα φροντίζουμε να έχει και grinding mode και την φοράμε και όταν τροχίζουμε γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σου έρθει στην μούρη: σπίθα (το έχω πάθει), κομμάτι λιωμένο μέταλλο, σπασμένος δίσκος ? Το ζήτημα της ηλεκτρονικής είναι πολύ σημαντικό γιατί με την χειρός ούτε προστατευόμαστε από την ακτινοβολία γύρω γύρω, ούτε μπορούμε να κάνουμε δουλειά απερίσπαστοι. Από τότε που μία σπίθα προσπέρασε το κεφάλι μου και προσγειώθηκε στον σβέρκο μου φοράω και καπέλο jockey ανάποδα και έχω γλιτώσει από αυτά. Σημείωση: φροντίζουμε να είναι καθαρό το προστατευτικό lexan του φακού μπροστά γιατί αλλιώς δεν βλέπουμε τίποτα. Αυτά αλλάζουν όταν καούν από σπίθες κλπ και κάνουν μόλις ένα ευρώ. Άρα δεν κολλάμε χωρίς αυτό :
    1493907846_anglemeter.jpg Επίσης εγώ φοράω πάντα μάσκα ενεργού άνθρακα όταν κολλάω και έχω δει μεγάλη διαφορά από τότε που δεν φόραγα (η μαυρίλα που έβγαζα από την μύτη τέλος)
    Καλό είναι, αλλά όχι και τόσο απαραίτητο, να φοράμε ακουστικά απομόνωσης όταν τροχίζουμε ώστε να μην κουδουνίζει το κεφάλι μας.

    ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ
    Δεν κολλάμε αν γύρω γύρω υπάρχουν απροστάτευτοι άνθρωποι ζώα, παιδιά ή οτιδήποτε άλλο. Παθαίνουν και αυτοί βλάβες ανεξάρτητα αν εμείς είμαστε προστατευμένοι από πάνω μέχρι κάτω όπως πρέπει. Η ευθύνη για τους γύρω ανήκει στον ηλεκτροσυγκολλητή.

    Άλλα εργαλεία.

    Παραθέτω μία λίστα με εργαλεία που χρειάζονται.
    Πολλά από αυτά είναι προαιρετικά αλλά κάνουν την ζωή μας εύκολη.

    Απαραίτητα

    - Δισκοπρίονο.
    Μην κάνετε το λάθος να αγοράσετε κάποιο από τα φτηνά με τους δίσκους που μοιάζουν με αυτούς που βάζετε στον τροχό σας. Η ακρίβεια είναι τραγική και πολλές φορές οι κοπές στραβές γιατί ο δίσκος λυγίζει. Μιλάω εκ πείρας ... Αν και ένα καλό με μεταλλικό δίσκο κάνει τα διπλά ή και τα τριπλά χρήματα τείνω να καταλήξω ότι το αξίζει ... Πολύ περισσότερο που οι δίσκοι τρώγονται θεαματικά γρήγορα σε αυτό που έχω και είναι 6 ευρώ ο ένας ...

    - Τροχός.
    Εδώ οι επιλογές είναι 2 ή 114mm ή 125mm διάμετρος δίσκου. Μεγαλύτερο είναι πολύ βαρύ και κουράζει αργά ή γρήγορα ανάλογα με τις αντοχές σας. Τα 114 είναι πολύ μικρά και εύχρηστα ενώ τα 125 πιο οικονομικά σε δίσκους αλλά και πιο δυσκίνητα. Εγώ χρησιμοποιώ 114 και έχω περάσει συνεχόμενες ώρες χρήσης χωρίς πρόβλημα. Πλέον ακόμα και μαρκάτα είναι πολύ φτηνά (το δικό μου είναι black&decker και το πήρα 25 ευρώ στο praktiker) ενώ τα no name είναι αστεία (12 - 17 ευρώ σε όλα τα πολυκαταστήματα)

    - Αλφάδι
    Δύο μικρά και δύο μεγάλα για να έχετε. Αποφύγετε τα πλαστικά γιατί λιώνουν.

    - Μέγκενη
    Χρειάζεστε τουλάχιστον μία. Εγώ έχω δύο, πάγκου, περιστρεφόμενες, 17,5 ευρώ έκαστη από Leroy Merlin. Είναι 150mm, αλλά είναι μικρές. Για κάποιο περίεργο λόγο οι μεγαλύτερες είναι και κατά πολύ ακριβότερες αλλά χρειάζονται (200mm minimum) για να πιάνουν πραγματικά γερά.

    - Δράπανο
    Χρειάζεστε ένα δυνατό, 700W και πάνω. Αν έχετε τα χρήματα πάρτε ένα
    ηλεκτροπνευματικό αλλά αν είναι SDS να έχει ΚΑΙ τσόκ, για να μην πληρώνετε έξτρα. Η διαφορά δύναμης θα σας εκπλήξει (κάποιες φορές δυσάρεστα: μια φορά που δεν είχα βιδώσει σφιχτά το χερούλι γύρισε και μου ήρθε στη μούρη ... ας είναι καλά η μάσκα που λέγαμε και δεν έπαθα τίποτα.)

    - G-clamps
    Δεν ξέρω πως λέγονται στα ελληνικά αλλά εννοώ αυτά : 1493907818_electronichelmet.jpg Χρειάζεστε πολλά και σε διάφορα μεγέθη. Εγώ έχω 6. 2 150mm, 2 200mm και 2 250mm. Υπάρχουν και πλαστικά αλλά μην τα πάρετε γιατί λιώνουν.

    - Μοιρογνωμόνιο
    Όχι σαν το σχολικό αλλά κάτι τέτοιο : 1493907787_badjointrustcontamination.jpg Προαιρετικά

    Ότι από τα παραπάνω θέλετε υπάρχει και σε ηλεκτρονική ή/και ακριβότερη
    έκδοση. Βοηθούν την ακρίβεια ή/και την αποτελεσματικότητα αλλά κοστίζουν. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά :

    - plasma cutter
    - κολονάτο δράπανο
    - αποστασιομετρητές laser
    - γωνιάστρα (διπλή μέγκενη σε 90 μοίρες γωνία)
    - ηλεκτρονικό μοιρογνωμόνιο
    - σέγα
    - dremel
    κλπ κλπ

    Η αλήθεια είναι οτι μπορείτε να ζήσετε και χωρίς αυτά αλλά κάποια κάνουν
    την ζωή πιο εύκολη (dremel , κολονάτο δράπανο) και κάποια άλλα είναι απόλαυση (Plasma Cutter: ότι κοντινότερο έχει να επιδείξει η επιστήμη σε σπαθί jedi!). Εσείς κρίνετε τι αξίζει και τι όχι, αλλά μην ξεχνάτε το θέμα είναι να κάνουμε την πλάκα μας.


    Προετοιμασία Μετάλλων.

    Το μόνο που πρέπει να υπάρχει στο περιβάλλον της κόλλησης είναι
    τα δύο μέταλλα που κολλάτε και το ηλεκτρόδιο με το αέριο να τα απομονώνει από οτιδήποτε άλλο.

    Αυτό σημαίνει ότι :

    σκουριά, λάδια, γράσα, σκόνη, mil scale*, γαλβάνι, επιμεταλλώσεις, κόλες και οτιδήποτε άλλο εκτός από το αέριό σας δεν πρέπει να βρίσκεται εκεί ...

    *mil scale είναι το μαύρο φιλμ που έχουν τα μέταλλα όταν τα αγοράζουμε, εξ' ου και το όνομα μαύρα ...

    Άρα πρέπει να καθαρίσετε τα μέταλλα. Για να το κάνετε αυτό υπάρχουν πολλοί τρόποι.

    Μπορείτε να τα τρίβετε με συρματόβουρτσα (βασανιστικά αργό και προσβλητικά ανεπαρκές)
    Μπορείτε να τα τρίβετε με γυαλόχαρτο (μιλάμε για κινέζικο βασανιστήριο αλλά τουλάχιστον δουλεύει)
    Τα παραπάνω μην τα δοκιμάσετε καν με το χέρι ... είναι τρελό σκότωμα και στην περίπτωση της συρματόβουρτσας τα αποτελέσματα είναι αμφίβολα.
    Αναγκαστικά θα χρησιμοποιήσετε κάτι ηλεκτρικό.
    Υπάρχουν συρματόβουρτσες πάγκου ή άλλες που προσαρμόζονται στο τσοκ του δράπανού σας. Σε αυτή τη μορφή δουλεύουν. Φροντίστε όμως να μήν πάρετε τις πολύ σκληρές με τα χοντρά σύρματα γιατί χαράζουν σε υπερβολικό βαθμό τα μέταλλα και αφαιρούν αρκετό υλικό.
    Τα τριβεία χειρός είναι πιο χρονοβόρα άλλα βοηθούν σε κάποιες περιπτώσεις που η συρματόβουρτσα δεν μπορεί να φτάσει (ειδικά αν μιλάμε για αυτά τα μικρά πανάκριβα επαναφορτιζόμενα bosch, makita κλπ με τις διάφορες κεφαλές).

    Ίσως η καλύτερη μέθοδος για δύσκολα σημεία είναι το dremel. Με το κυλινδρικό γυαλόχαρτο. Εγώ αυτό χρησιμοποιώ στα δύσκολα.

    Αν δεν θέλετε να μπείτε στα έξοδα μπορείτε να κάνετε την δουλειά σας με τον τροχό αλλά !!! προσοχή !!! τρίβουμε με δίσκο λείανσης και ΟΧΙ κοπής. Το τρίψιμο πρέπει να γίνει με τον δίσκο υπό γωνία και όχι κάθετα με την κόψη στο μέταλλο. Αν χρησιμοποιήσετε έτσι δίσκο κοπής αργά η γρήγορα θα σπάσει και θα τιναχτεί με τεράστια ταχύτητα. Αν δεν πετύχει εσάς ή κάποιον άλλο τριγύρω θα είναι θαύμα ... Στην δική μου περίπτωση ήμουν τυχερός και με πέτυχε στην μπότα οπότε δεν έπαθα τίποτα (η μπότα σκίστηκε βέβαια αλλά για αυτό φοράμε προστατευτικά). Οι δίσκοι κοπής είναι ΙΣΙΟΙ και λεπτοί ενώ οι δίσκοι λείανσης είναι υπερυψωμένοι στην τρύπα του άξονα και χοντροί.

    Εγώ χρησιμοποιώ αποκλειστικά αυτή την τεχνική πλέον (εκτός από κάτι πολύ δύσκολο από άποψη πρόσβασης όπου παίζει dremel).

    Είναι πανεύκολο με αυτή την τεχνική να αφαιρέσετε περισσότερο μέταλλο απ΄ ότι πρέπει και να πρέπει να ξανακόψετε το σίδερο, αλλά μετά από μερικές προσπάθειες το αποτέλεσμα θα είναι το επιθυμητό χωρίς απώλειες.
    Καθαρίστε αρκετή επιφάνεια μετάλλου και όχι ακριβώς όσο χρειάζεται γιατί πολλές ακαθαρσίες λιώνουν με την θερμότητα και τραβιούνται στην κόλληση.

    Υπάρχουν κάποια μίνια που είναι φτιαγμένα για ηλεκτροκόλληση. Δηλαδή μπορούν να κολληθούν μέταλλα βαμμένα με τέτοια προϊόντα χωρίς να θέλουν καθάρισμα. Θεωρητικά. Δεν έχω προσωπική εμπειρία και για ένα σασί δεν θα το έκανα για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο. To MIG είναι αρκετά ευαίσθητο σε ακαθαρσίες. Ίσως με stick ναι, αλλά με Mig όχι, τουλάχιστον μέχρι να σιγουρευτώ για κάποιο/α συγκεκριμένο/α προϊόν/τα, ότι όντως δεν δημιουργούν πρόβλημα.

    Αυτό που θέλουμε είναι κάτι τέτοιο :
    1493907774_weldergloves.jpg Σίγουρα κάποιοι από εσάς θα σκεφτούν ότι έλα μωρέ πού να κάθεσαι να τρίβεις με τις ώρες... κόλα εκεί πέρα να τελειώνουμε.
    ΛΑΘΟΣ κύριοι. Αν κολλάτε το barbecue στην αυλή σας το πολύ πολύ να σας πέσουν κάτω τα κάρβουνα, αλλά εδώ συζητάμε για μια κατασκευή που μπορεί εύκολα να σας στείλει στον άλλο κόσμο σε περίπτωση αστοχίας.
    Κλείνοντας αυτό το θέμα ας δούμε και ας συζητήσουμε μια φωτογραφία:
    1493907731_badjointundercut.jpg πρόκειται για κόλληση που έχω κάνει εγώ στα πλαίσια της εξάσκησής μου και όπως βλέπετε έχω αφήσει σκουριά και μίνιο στα μέταλλα. Είναι λίγο θολή γιατί είναι από κινητό αλλά αρκεί για να δούμε αυτά που πρέπει.
    Σε αυτό το σημείο έχει γίνει undercut :
    1493907727_gclamp.jpg Αυτό σημαίνει ότι η κόλληση δεν έχει πιάσει καλά από αυτή την πλευρά και επειδή ξέρω ότι οι ρυθμίσεις της μηχανής ήταν σωστές, ο μόνος ένοχος που μπορώ να βρω είναι η σκουριά.
    επίσης βλέπουμε ότι η σκουριά και το χρώμα έχουν "καεί" και μαζευτεί σε κάποια σημεία :
    1493907697_cleanedtube.jpg Αν το καλοσκεφτείτε όμως η επιφάνεια που είχε σκουριά και χρώμα είναι πολύ μεγαλύτερη από τις κηλίδες που βλέπουμε εδώ. Το υπόλοιπο βρίσκεται ΜΕΣΑ στην κόλληση. Το αποτέλεσμα είναι ότι η κόλληση αυτή αν υποστεί μεγάλες δυνάμεις ή κραδασμούς μπορεί να σπάσει από δημιουργία ρωγμών που θα ξεκινήσουν από τα παγιδευμένα κομμάτια ακαθαρσιών.
    Μπορεί και να μην γίνουν όλα αυτά, αλλά θεωρώ πολύ μεγάλο το ρίσκο που παίρνει κανείς παίζοντας με τέτοια θέματα.

    Στο ζήτημα της προετοιμασίας μετάλλων εμπίπτει και το fitting. Δηλαδή η μορφοποίηση της άκρης των μετάλλων ώστε να ταιριάζουν ακριβώς το ένα στο άλλο για την κόλληση. Όταν έχουμε τετράγωνες σωλήνες είναι εύκολα τα πράγματα. Τα σκούρα είναι με κυκλικές ή άλλες "περίεργες" διατομές. Εκεί θέλει αρκετή δουλειά. Θα ασχοληθούμε διεξοδικά για κάθε είδος κόλλησης.
  • Άβαταρ μέλους
    JohnL
    Καθημερινά εδώ
    Καθημερινά εδώ
    Δημοσιεύσεις: 246
    Εγγραφή: Τρί 25 Νοέμ, 2008 12:33

    Αέρια.

    από JohnL » Τετ 24 Φεβ, 2010 13:58

    Υπάρχουν πολλά αέρια που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για σίδερο.
    Ξεκινούν από 100% CO2 και καταλήγουν σε 100% Argon.

    Στην πραγματικότητα το Argon δεν χρησιμοποιείται πλέον αλλά αν δεν
    έχετε άλλη επιλογή μπορεί να χρησιμοποιηθεί αλλά με προσοχή. Το Argon δημιουργεί πλατύ σπινθήρα και η θερμότητα απλώνεται σε μεγάλο μέρος του μετάλλου με αποτέλεσμα να έχουμε χαμηλή διείσδυση της κόλλησης. Για αυτούς τους λόγους όταν κολλάμε με σκέτο Argon πρέπει να προσέχουμε, να χρησιμοποιούμε το υψηλότερο βολτάζ που αντέχουν τα μέταλλα και την μικρότερη παροχή αερίου που μπορούμε (γύρω στα 4-5 λίτρα ανά λεπτό). Με σκέτο Argon υπάρχουν ελάχιστες έως καθόλου σπίθες και η κόλληση βγαίνει ομοιόμορφη σαν οδοντόκρεμα. Η κόλληση με σκέτο argon δεν συνιστάται παρά μόνο σε επαγγελματίες που ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν.

    Υπάρχει επίσης το λεγόμενο 3/4 το οποίο είναι 75% Argon και 25% CO2. Αυτό είναι μία καλή επιλογή για αρχαρίους γιατί περιέχει αρκετό διοξείδιο που συγκεντρώνει τον σπινθήρα και δίνει καλή διείσδυση. Η παροχή πρέπει να είναι γύρω στα 6 λίτρα το λεπτό. Επειδή υπάρχει αρκετό διοξείδιο υπάρχουν και αρκετές σπίθες και η κόλληση έχει κάποιους κυματισμούς και σχετική ανομοιομορφία.

    Το Σκέτο διοξείδιο δίνει την μεγαλύτερη δυνατή διείσδυση και θερμότητα καθώς ως ένα βαθμό αντιδρά και το ίδιο με τα μέταλλα που κολλιούνται. Η κόλληση είναι πολύ θερμή και υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα παραμορφώσεων και πολύ ποιό έντονα τραβήγματα. Χρησιμοποιείται για να βοηθά πολύ τον άπειρο χρήστη ή όταν κολλάμε χοντρά μέταλλα με χοντρό σύρμα. Επίσης είναι πιο ανθεκτικό σε σκουριά στο περιβάλλον της κόλλησης αλλά έτσι κι αλλιώς τα μέταλλα που κολλάτε πρέπει να είναι κατακάθαρα. Έχει σπίθες σαν να κολλάτε με stick και οι κολλήσεις βγαίνουν με έντονους κυματισμούς και ανομοιομορφία γιατί τα μέταλλα βρίσκονται σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Η παροχή είναι 12 λίτρα ανά λεπτό.

    Το καλύτερο για εμένα αέριο είναι το CORGON. Στην πραγματικότητα πρόκειται για οικογένεια αερίων που περιέχουν 15 - 18% CO2 και 85 - 82% Argon. Εγώ χρησιμοποιώ το 18% καθότι ακόμα μαθαίνω, αλλά όσο περνάει ο καιρός τείνω προς το 15%. Νομίζω ότι το 18% είναι ιδανικό για ταχύτητα και το 15% ιδανικό για ομορφιά. Οι σπίθες και τα υπολείμματα είναι υπαρκτά αλλά όχι πολλά και η ανομοιομορφία πλήρως αποδεκτή αν το χέρι σας είναι σταθερό. Η παροχή είναι γύρω στα 7 λίτρα την ώρα.

    Υπάρχουν και πολλοί άλλοι συνδυασμοί όπως 13%CO2 4%O2 83%Argon ή 90%Argon 10%CO2 ή ακόμα και 91%Argon 4%O2 5%CO2. Δεν νομίζω οτι έχουν ιδιαίτερη σημασία για αυτό που θέλουμε καθώς είναι και ακριβότεροι αλλά και δεν προσφέρουν κάτι παραπάνω από το κλασσικό 25/75 ή 18/82.

    Αν κολλάμε αλουμίνιο υπάρχει μόνο μία δυνατότητα : σκέτο Argon. Το αλουμίνιο οξειδώνεται για πλάκα οπότε δεν έχουμε άλλη επιλογή. Καθώς το οξείδιο του αλουμινίου είναι πολύ ανθεκτικό στον σπινθήρα της κόλλησης, η δημιουργία του στην επιφάνεια των μετάλλων τα "θωρακίζει" από την ηλεκτροκόλληση με αποτέλεσμα η διείσδυση να είναι μηδέν. Για αυτό το λόγο μόνο argon μπορεί να χρησιμοποιηθεί.

    Για ανοξείδωτα κανονικά επίσης είναι μονόδρομος η χρήση Tri-mix. (καμία σχέση με το αέριο καταδύσεων). Πρόκειται για μείγμα 90% ήλιο, 7.5% αργό και 2.5% διοξείδιο. Για λεπτά μέταλλα που μπορούν να κολληθούν με ένα πέρασμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και CORGON. ΠΡΟΣΟΧΗ όμως αν περάσετε από επάνω από κόλληση που έχει γίνει με corgon άλλη κόλληση με corgon το πρώτο στρώμα θα ΧΑΣΕΙ τις ανοξείδωτες ιδιότητές του και πιθανώς να οξειδωθεί στο μέλλον.
  • Άβαταρ μέλους
    pasolinni
    Νέο μέλος
    Νέο μέλος
    Δημοσιεύσεις: 5
    Εγγραφή: Πέμ 25 Σεπ, 2008 13:58

    από pasolinni » Τετ 24 Φεβ, 2010 14:26

    pes mas kai alla mas aresoun auta!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
  • Άβαταρ μέλους
    raftopoua
    Νέο μέλος
    Νέο μέλος
    Δημοσιεύσεις: 11
    Εγγραφή: Κυρ 11 Ιαν, 2009 03:50
    Τοποθεσία: Πατρα

    από raftopoua » Τρί 25 Μάιος, 2010 02:13

    Φοβερές οι συμβουλές σου!!
    Παρέχουν πραγματικά πολύτιμη βοήθεια.
  • Άβαταρ μέλους
    crazy13
    Νέο μέλος
    Νέο μέλος
    Δημοσιεύσεις: 2
    Εγγραφή: Σάβ 10 Δεκ, 2011 21:56

    Re: MIG Tutorial

    από crazy13 » Κυρ 11 Δεκ, 2011 00:02

    καλησπέρα.Με ηλεκτροκόληση inverter αν θέλουμε να κολήσουμε σωλήνα γίνεται να την κολήσουμε μονοκόματα γιατί ανέφερες παραπάνω οτι δεν πρέπει να αφήνουμε την κόλληση στη μέση και να ξανασυνεχίζουμε? Σε ρωτάω γιατί ενδιαφέρομαι για μια κατασκευή buggy και θέλω να σιγουρευτώ για το σασί και τις κολλήσεις.
  • Άβαταρ μέλους
    JohnL
    Καθημερινά εδώ
    Καθημερινά εδώ
    Δημοσιεύσεις: 246
    Εγγραφή: Τρί 25 Νοέμ, 2008 12:33

    Re: MIG Tutorial

    από JohnL » Κυρ 18 Δεκ, 2011 19:00

    καλησπέρα.Με ηλεκτροκόληση inverter αν θέλουμε να κολήσουμε σωλήνα γίνεται να την κολήσουμε μονοκόματα γιατί ανέφερες παραπάνω οτι δεν πρέπει να αφήνουμε την κόλληση στη μέση και να ξανασυνεχίζουμε? Σε ρωτάω γιατί ενδιαφέρομαι για μια κατασκευή buggy και θέλω να σιγουρευτώ για το σασί και τις κολλήσεις.
    Καλησπέρα.

    Όταν σταματάς και ξεκινάς αν δεν έχεις τελειοποιήσει την τεχνική σου στο σημείο αυτό υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να κάνεις την αρχή της κόλλησης "ψυχρή" δηλαδή με ελλειπή σύμφυση μεταξύ λιωμένου ηλεκτροδίου και μετάλλων προς κόλληση. Αυτό δημιουργεί μια αδύναμη περιοχή, κάτι σαν τρύπα. Σε αυτή την περίπτωση και υπό συνθήκες μεγάλων φορτίων και κραδασμών μπορεί να αρχίσουν ρωγμές από το σημείο αυτό. Η πιθανότητα είναι μικρή έως απίθανη αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Αν και αυτό που λέω είναι κυρίως για MIG, μπορεί να συμβεί και με κλασσική ή inverter ηλεκτροκόλληση αν δεν καθαρίσεις τέλεια την πάστα μετά από το πρώτο κομμάτι, καθώς μπορεί να παγιδευτεί μέσα στην επόμενη και να κάνει εσωτερική φυσαλίδα.

    Είναι πολύ μικρή η πιθανότητα αλλά αν μπορείς απόφυγε το.

    Επίσης πολλές φορές το σταμάτα ξεκίνα μπορεί να διευκολύνει το τράβηγμα (αν και αν έχεις βάλει σωστά τα tacks δεν έχεις θέμα), καθώς όταν κρυώνει η μία κόλληση πριν ξεκινήσεις την επόμενη μπορεί να τραβήξει ...
  • Άβαταρ μέλους
    crazy13
    Νέο μέλος
    Νέο μέλος
    Δημοσιεύσεις: 2
    Εγγραφή: Σάβ 10 Δεκ, 2011 21:56

    Re: MIG Tutorial

    από crazy13 » Τετ 21 Δεκ, 2011 19:04

    Ευχαριστώ για την απάντηση.Μήπως υπάρχει κάποιο tutorial με ηλεκτροκόλληση inverter?

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 5 επισκέπτες