Ξεροψηθήκαμε στα Μέγαρα προχτές! Πολύ ήλιος και ζέστη αλλά και αέρας.
Ο Γιώργος ήταν άτυχος από το πρωί αφού ένα πρόβλημα στο σασμάν δεν του επέτρεψε να τρέξει. Ίσως έφταιγε η αγγλική σημαία που είχε βάλει!
Ήμασταν καλή παρέα, εγώ, ο αδερφός μου, ο DUKE, ο kastrato (ανιψιός του Μητσοτάκη), ο gerwn, ο άλλος "γέρων"
, ενώ και το πρωί ήρθε και ο CHRISTRANS αλλά είχε δουλειά και έφυγε νωρίς.
Εγώ μπήκα με την 147 του αδερφού μου, αρχικά μπήκα στα δοκιμαστικά με συνοδηγό το Γιώργο (ευτυχώς που η γκαντεμιά δεν είναι κολλητική). Στα δοκιμαστικά το ευχαριστήθηκα πολύ περισσότερο από ότι στον αγώνα, η ατμόσφαιρα μέσα στο αυτοκίνητο ήταν πραγματικά πολεμική, με εμένα να προσπαθώ για το καλύτερο και το Γιώργο δίπλα μου να φωνάζει διαρκώς "ΠΑΤΑ, ΜΠΕΣ, ΜΟΥΡΗ ΜΕΣΑ"
Μιλάμε γινόταν της κακομοίρας.
Το αυτοκίνητο συμπεριφερόταν σχεδόν άψογα στα δοκιμαστικά, μπήκαμε κατά τις 10:30 όπου η πίστα ήταν ιδανική, τα φρένα δούλευαν άψογα και τα λάστιχα δε μάσαγαν μία. Εάν είχα χρονομετρηθεί στα δοκιμαστικά, σίγουρα θα έπεφτα κάτω από το 1:20. Mια μικρή έξοδος στη στροφή μετά την ευθεία δε με πτόησε, αφού ήταν δικό μου λάθος εφόσον υπερέβαλλα στην ταχύτητα εισόδου.
Στον αγώνα μπήκα από τους τελευταίους στην πίστα και η συμπεριφορά του αυτοκινήτου ήταν κατά πολύ χειρότερη σε σχέση με το πρωί. Μειώσαμε την πίεση εμπρός από τα 30 στα 28 psi, κάτι που αποδείχθηκε λάθος. Το οδόστρωμα ήταν καυτό και τα πολιτικά λάστιχα δεν άντεχαν για πολύ την πίεση με τόση ζέστη. Το αυτοκίνητο έβγαζε μούτρα σχεδόν παντού και στο φρενάρισμα μούριαζε περισσότερο.
Πρέπει να βελτιώσω την τεχνική μου στη στροφή μπροστά στα πιτς, να εξοικοιωθώ λίγο με τις "φυστικιές" και ίσως να προσπαθήσω να καθυστερώ περισσότερο τα σημεία φρεναρίσματος, ειδικά στο τέλος της ευθείας.
Το σημαντικότερο δεν ήταν οι χρόνοι αλλά η παρέα που ήταν πολύ καλή!
